gokyuzu.org

Uranüs

Uranüs (Voyager 2’den çekilmiş)



Gezegenin bulunuşuWilliam Herschel
1781
Yörünge Özellikleri
Yarı büyük eksen2.872.460.000 km.
19,2 AB
Günberi2.741.300.000 km.
18,3 AB
Günöte3.003.620.000 km.
20,1 AB
Yörünge dışmerkezliği0,046
Yörünge eğikliği0,77o
Dolanma süresi30.685,4 gün
84 yıl
Kavuşum süresi369,66 gün
Yörünge hızı
ortalama
6,81 km/saniye
Uydu sayısı27
Gözlem Özellikleri
Yer’e en yakın konumda
Yer’e Uzaklık2.581.900.000 km.
17,3 AB
Görünür çap4,1 ark saniye
Görünür parlaklık5,3
Yer’e en uzak konumda
Yer’e Uzaklık3.157.300.000 km.
21,1 AB
Görünür çap3,3 ark saniye
Görünür parlaklık6,0
Fiziksel Özellikler
Ekvator çapı
(1 bar düzeyinde)
51.118 km.
(4,01 x Yer)
Kutupsal çap
(1 bar düzeyinde)
49.946 km.
Basıklık0,023
Hacim63 x Yer
Kütle14,5 x Yer
Yoğunluk1,27 g/cm3
Eksen eğikliği97,77o (ters dönüş)
Dönme süresi– 17 sa. 14 dk. 24 s.
(ters yönde)
Ekvatorda yerçekimi
(1 bar düzeyinde)
8,87 m/s2
(0,9 x Yer)
Ekvatorda kurtulma hızı
(1 bar düzeyinde)
21,3 km/saniye
(1,9 x Yer)
Beyazlık
(albedo)
0,51
Etkin sıcaklık58 K

Uranüs Güneş sisteminin Güneş’ten uzaklık sırasına göre 7. gezegenidir. Çap açısından Jüpiter ve Satürn’den sonra üçüncü, kütle açısından bu iki gezegen ve Neptün’ün ardından dördüncü sırada gelir. Adını Yunan mitolojisi’ndeki gökyüzü tanrısı Uranos’tan (Yunanca’da Οὐρανός, Latinceleştirilmiş şekli ile Uranus) alır. Eski çağ gökbilimcilerin göremediği ilk gezegen 1781 yılında William Herschel tarafından bulunmuştur. Gaz devleri sınıfına girmektedir.

Yörünge

Uranüs, Güneş çevresinde bir devrini 84 yılda tamamlar. Hafifçe eliptik olan yörüngesi boyunca, Güneş’e uzaklığı 18-20 Astronomi birimi (ortalama 19,2 AB) arasında değişir.

Fiziksel Özellikler

Uranüs’ün kütlesi Yer’inkinin 15 katı, hacmi ise 63 katıdır. Uranüs’ün çevresinde ince, keskin hatlı ve koyu renkli 10 halkanın olduğu tespit edilmiştir. Halkaların tümü, yaklaşık 1 m çapında koyu renkli kaya benzeri parçalardan oluşmaktadır. Bunların yapısı henüz belirlenememiştir. Uranüs, kutbu güneşe bakacak şekilde tekerlek gibi döner. Böylece etrafındaki halkalar da dik olarak onunla birlikte döner.

Uranüs’de, Yer’in ve Satürn’ün çevresindekilerle karşılaştırılabilecek ölçüde manyetik alan vardır. Manyetik alanın ekseni, gezegenin dönme eksenine göre 55o eğiktir ve bu diğer gezegenlere oranla oldukça yüksek bir değerdir. Bu eğiklik manyetik alanın, güneş rüzgarı karşında tirbuşan benzeri uzun bir kuyruk yapmasına neden olur. Gezegenin dönme periyodu yaklaşık olarak 17.5 saattir ve dönme ekseni olağandışıdır. Uranüs’ün eriyik halde bulunan ağır bir çekirdeği vardır. Çekirdeğin çevresinde ise su, metan ve amonyaktan oluşan birkaç bin oC sıcaklığında ve binlerce km kalınlığında bir manto yer alır. Bu aşırı sıcak mantonun, üzerindeki atmosferin ağırlığından kaynaklanan devasa basıncın etkisiyle kaynayamadığı ve buranın elektriksel olarak iletken olduğu, gezegenin manyetik alanını ürettiği sanılmaktadır.

Atmosfer

  • Etkin sıcaklık 58 K
  • 1 bar basınçtaki sıcaklık 76 K
  • 1 bar basınçtaki yoğunluk 0.42 kg/m3
  • Rüzgar hızı 0 ile 200 m/s arası
  • Skala yüksekliği 27.7 km
  • Ortalama moleküler ağırlık 2.64 g/mol
  • Bileşim: Hidrojen (H2) % 83, Helyum (He) %15, Metan (CH4) %2, Aerosoller: Amonyum buzu; su buzu; amonyum hidrosülfit; Metan buzu (?)

Uydular

Uranüs’ün 27 uydusu bilinmektedir. Jüpiter ve Satürn’den sonra en fazla uyduya sahip olan gezegendir. Beş büyük uydusunun (Miranda, Umbriel, Ariel, Oberon ve Titania) çapı 500–1600 km arasında değişir.

Küçük uydular: Cordelia, Ophelia, Bianca, Cressida, Desdemona, Juliet, Portia, Rosalind, Belinda, Puck, Caliban, Stephano, Trinculo, Sycorax, Prospero, Setebos, S/1986 U10, S/2001 U2, S/2001 U3, S/2003 U1, S/2003 U2, S/2003 U3

Gözlem Koşulları

Bakınız: Uranüs Gözlemi

Yorum yapın